Zekat

Zekat, lügatte bereket, nema, temizlik ve saf olmak manalarına gelir. Zekat, senelik mali bir ibadettir ve Cenâb-ı Hakk'ın emrine itaat için, nisaba malik (zengin) Müslümanların her sene mallarından kırkta birini, Allâhü Teâlâ'nın tayin ettiği sekiz sınıftan birine vermelerinden ibarettir. Bu sekiz sınıf Tevbe Suresi'nin 60. Ayeti kerimesinde bildirilmistir: “Sadaka (zekat)lar, ancak fakirlere, miskin; yoksullara, onun üzerine (zekâtın tahsiline) memur olanlara, müellefei kulub (kalpleri Ýslâm'a ısındırılacak olanlar)a, (azat edilecek) kölelere, borçlulara, Allah yolunda olanlara, yolda kalmıslara mahsustur...” Zekât, Ýslam'ın bes sartından birisidir. Hür, akıllı, balig (ergen) ve nisap miktarı mala malik olan Müslüman'ın zekât vermesi farzdır. Zekâtta nisap: Asli ihtiyaçlarından ve borçlarından sonra: 20 miskal (80,18 gr) altın veya bu degerde nakit para yahut ticaret malı; Otlayan hayvanlarda ise devede bes, sıgırda otuz ve koyunda kırk adettir. Zekât vermenin farz olması için nisâba kavustuktan sonra malın üzerinden bir yıl geçmelidir.Asli ihtiyaçlar: Ev ve ev için lüzumlu esya, elbiseler, âletler, kitaplar, binek (at veya araba) ve bir aylık –sahih görülen diger bir görüse göre bir senelik- erzaktır. Borç karsılıgı para da aslî ihtiyaçlardandır. Nisap miktarının sene içinde eksilmesi, zekât vermeye mani degildir. Nisap miktarının senenin basında ve sonunda mevcut olması yeterlidir. Zekât verirken veya vermek üzere ayırırken zekâta kalp ile niyet edilmesi lazımdır. Dil ile söylemek lazım gelmez. Zekât niyeti ile verirken hediye veya borç olarak verdiğini söylemekte bir mahzur yoktur.