İnsanoğlu, sıfır bilgi ile doğar. Sadece emme, dokunma ve yakalama gibi basit refleksleri gerçekleştirebilir. Hayatını sürdürebilmesi için ise, işe yarar bilgileri öğrenmeli ve hayatına tatbik etmelidir.
Hepimiz, bilgisiz veya tecrübesiz olduğumuzda, diğer insanların bilgi ve tecrübesine başvururuz. Ancak çoğu zaman, onların bilgi ve tecrübesini edinmek yerine, sadece işimizi görür, gerisi ile ilgilenmeyiz. Bu sorun, bazen karşımızdakinden de kaynaklanabilir. Bilgi veya tecrübesini istediğimiz kişi, o bilgiyi bize öğretmek yerine, sorunumuzu çözer; fakat çözüm yolunu bizimle paylaşmaz.
İşte, böyle bir durumda, aynı sorunu yaşadığımızda aynı kişiye tekrar başvurmak zorunda kalırız. Oysa o kişi, bize sorunun nasıl çözüleceğini anlatıp, sorunumuzu kendi başımıza çözmemizi sağlamış olsaydı, bundan sonraki benzer sorunlarımızı kendimiz çözebilecektir.
Bu nedenle, insanlar bizim sorunlarımızı çözmek yerine, sorunumuzun nasıl çözüleceğini bize anlatıp öğretmelidir. İşte o zaman, tam anlamı ile faydalı bir iş yapılmış olur.
Hepimiz, bilgisiz veya tecrübesiz olduğumuzda, diğer insanların bilgi ve tecrübesine başvururuz. Ancak çoğu zaman, onların bilgi ve tecrübesini edinmek yerine, sadece işimizi görür, gerisi ile ilgilenmeyiz. Bu sorun, bazen karşımızdakinden de kaynaklanabilir. Bilgi veya tecrübesini istediğimiz kişi, o bilgiyi bize öğretmek yerine, sorunumuzu çözer; fakat çözüm yolunu bizimle paylaşmaz.
İşte, böyle bir durumda, aynı sorunu yaşadığımızda aynı kişiye tekrar başvurmak zorunda kalırız. Oysa o kişi, bize sorunun nasıl çözüleceğini anlatıp, sorunumuzu kendi başımıza çözmemizi sağlamış olsaydı, bundan sonraki benzer sorunlarımızı kendimiz çözebilecektir.
Bu nedenle, insanlar bizim sorunlarımızı çözmek yerine, sorunumuzun nasıl çözüleceğini bize anlatıp öğretmelidir. İşte o zaman, tam anlamı ile faydalı bir iş yapılmış olur.
