Umut

Etten-kemikten olusan bir bedenle hayatımızı yasıyoruz. Yedigimiz içtiğimiz et ve kemik oluyor. Gıdamızda ki eksiklik sonuç olarak bedenimizin çökmesine ya da arızalı olmasına neden oluyor. Görünen maddi boyutumuzun gerçeği budur. Ruh âlemimiz, bizim asıl kimliğimiz olan mü’min kimligimiz de basta imanımız olmak üzere salih ameller ve ibadetlerle aktif kalmaktadır. Gıda bedenimizi canlı tutarken salih islerimiz de ruhi yapımızı canlı tutmaktadır. Bedenimiz ve ruhumuzun ortak sonucu olan mü’min insan kimligimizi bu dünya hayatı içinde boğulmaktan kurtaran ise umudumuzdur. Umudumuz kadar ufku gören gözlerimiz, ileriyi planlayan beynimiz vardır. Umut, bebegin de azıgıdır ihtiyarın da. Umudu tükenenin nesi tükenmemiştir ki, imanı ve kimliği tükenmiş olmasın? Bir nefes daha fazla almayı ummak hayata tutunmanın adıdır.