Kız Babaları

Babaların en büyük zafiyeti, Kız çocuklarıdır. Dünyayı günes, kızları da babaları aydınlatır. Babalar Annelerini üzerler, kızlarını üzmezler. Kızlarını prenses gibi yetistirirler. Bir dedigini iki etmezler. Babalar , kızıyla hayata tutunur. Birçok kız çocugu, babasının yasam kaynagıdır. Kız çocugunun sirinligini ve sevgisini sınırsız kullanması babalarını mutlu eder. Babalar, hayat yorgunluklarını yavrularının sıcak ve içten sarılmalarıyla atarlar . Babalar, evlatlarını görünce bütün günün bütün olumsuzluklarını unuturlar . Anneler, baba ile kız arasına giremez. Baba için kızına olan sevginin tarifi yoktur. Bu sevgi, her gün artan bir ilhamdır. Babalar, bir yerde hata yapmaktadırlar. Hayata hazırladıkları yavrularına hayatın gerçeklerini de ögretmelidirler. Yok demeye alıstırılmayan bir çocuk, Gelecekte yorulur, çile çeker, buhranlar yasar. Dünün küçügü bugünün büyügü bu tatlı afacanlar, Evlendiklerinde kocalarına da babaları gibi emir erleri olmasını beklerler. Bir dedigi iki edilmeyen, Ýstek ve arzuları hemen yerine getirilen, Hayır kelimesini hemen kullanmayan, Sürekli gülen mutlu bir adamı ararlar. Oysa damatlar da ana kuzusudur. Onu da annesi sımartmıstır. Sürekli anne sefkati görmüs, hataları sürekli kapatılmıs, hos görülmüs… Bir dedigi iki edilmemis… Saçları evladına süpürge etmis bir anne, etrafına pervane gibi dönmüs… Sefkat timsali gölgesinde yetismis, İki farklı ekolün farklı mimarları kendi beklentileriyle gelirler.