Kabul etmek

Dısımızda gelisen ve istemedigimiz olaylar, gerçekler karsımıza çıktıgında zorlanırız, kabullenemeyiz. Çaresiz, kaygılı, tedirgin bir ruh haline gireriz. Kabullenmek güçtür. İnsan sarsılır ve huzursuz, kaygılı, mutsuz, enerjisi düsük, çaresiz hatta zavallı bir duruma düsebilir. Sanki çıkmaz bir sokakta, bir labirentin dolambaçlı yollarındadır. Acı ile kıvranır ve mantıklı bir yol, bir çözüm bulmak için çırpınır. Tek çıkar yol, gerçegi ve onun neden oldugu acıyı kabullenmektir. Yasamın bizden istedigi budur; kabullenmek... Tek çaremiz her olayı, dost ya da düsman her insanı, kolayı, zoru kabullenmektir. Acıyı ve gerçegi kabullenen zoru basarır, hayatı dolu dolu yasayabilir. Gerçekleri kabullenmeyi ögrenen insan gerçekle yüzleserek, yapabileceklerini dogru bir mantıkla tespit etmek durumundadır. En saglıklı yaklasım budur. Sabah uyandıgımızda günün hangi sartları getirecegini, karsımıza kimlerin çıkacagını bilemeyiz. Gün boyu karsılastıgımız her insan, her olay, her durumda sanki herhangi biriyle ilk defa tanıstıgımızda yaptıgımız gibi gülümseyerek el sıkısabilsek iliskiyi ve gelisebilecek olası sorunu, daha ilk etapta en az yüzde 50 yumusatmıs, ortama olumlu enerji yaymıs oluruz.