Hayat

Hayat; dünyaya gelişimizle başlayan, bir fani olarak göçüp gitmemize kadar süren zaman içindeki yolculuktur. Var olduğumuzu her dem hissederek hayata tutunmak, varlığımızı kanıtlamaya çalışmak, hayatın doğallığı içinde her anı anlamlandırarak duyumsamak ve yaşammış hikayelerden çıkarsamada bulunmaktır. Uzun bir yolculuktur hayat; çıktığın yolun sonunu görmezsin, göremezsin. Başlamadan hayat yolculuğuna, bu yolun nereye çıkacağını, hangi dağları tepeleri aşacağını, hangi dereleri, nehirleri ve denizleri geçeceğini bilemezsin. Nereye gittiğini, yönünü ve istikametini bilirsen hayata dair yazacak hikayelerin var demektir. Belli değilse eğer hedefin, kuru bir yapraksın rüzgarın önünde… Çıkmış olduğun hayat yolculuğuna umutla, inançla, tutkuyla, yola küsmeden, yoldan çıkmadan; hayaline, umutlarına inatla ve azimle yürümelisin. Hayat sevgiye ulaşmak için bir yolculuktur. Sevgi hedeftir, hayatta yolculuk… Sevgiye ulaşılmadığı sürece vuslatı olmayan, anlamını yitirmiş yolculuk olarak kalır. Her yolculuk kendi doğasında yaşanır. Sevdiklerin, sevenlerin, can yoldaşları uzun ve meşakkatli bu yolculuğu kolaylaştıran, güven içinde hedefe ulaşmana vesile olanlardır. Yorulduğunda nefes almanı kolaylaştıran ve sırtını dayamak istediğinde güven duyduğun müşfik insanlar olmalı yanında, dost diyebildiğin… Hayallerimizi tüketmeden, ömrün yettiği yere kadar sürecek olan gizemli bir yolculuktur, hayat. Bu süreçte mal varlıklarımızı değil, insan olabilmenin değerlerini ve dostlarımızı çoğaltalım. Daha çok sevmeyi, daha çok paylaşmayı, daha çok okuyup, daha çok şükrederek, daha çok tevazu göstererek, zarfa değil mazrufa bakarak yaşamayı, yaşayabilmeyi öğrenelim.