ManpowerGroup tarafından yapılan “COVID-19 İş Dünyasını Nasıl Etkiledi Anketi” Türk işverenlerin COVID-19'un şirketleri üzerindeki etkisine dair görüşlerini ortaya koyuyor. Türk işverenlerin yaklaşık yarısı (yüzde 47) salgın sonrasında iş normallerine dönüşün 6 ila 12 aylık bir süre alacağı görüşünü paylaşırken, işverenler gündemlerindeki önceliklerin maliyet optimizasyonu, iş modeli değerlendirmesi ve adaptasyon, yetenek geliştirme ve yetenek kazanımı ve yeni segmentlere odaklanma olduğunu ifade ediyor.
Dünyanın önde gelen küresel işgücü çözümleri şirketi ManpowerGroup, “Güneydoğu Avrupa'da COVID-19 İş Dünyasını Nasıl Etkiledi Anketi”nin[1] sonuçlarını yayınladı. Türkiye'den 158 işverenin de dahil olduğu, yönetici pozisyonlarından 1.100'ün üzerinde katılımcıyla gerçekleşen anket, iş liderlerinin zorlu koşullar altında işlerinin geleceğine dair beklentilerini ve önceliklerini ortaya koyuyor.
Anketten elde edilen önemli bulgular şöyle sıralanıyor:
Türk işverenlerin yaklaşık yarısı (yüzde 47), salgın sonrası iş normallere dönüşün 6 ila 12 aylık bir süre alacağını öngörüyor.
Türkiye'deki çoğu şirket COVID-19 salgınının etkileri karşısında teknolojik, dijital dönüşüm ve diğer yatırım harcamalarında gecikme olacağı öngörüsüyle çalışan sayısını korumaya (yüzde 55,8) ve harcama kontrolü önlemlerine (yüzde 23,4) başvurmayı düşünüyor.
Şirketlerin COVID-19 salgınının doğrudan etkilerine ilişkin önceliğinin çalışan sayısını kısıtlamak (yüzde 41) ve yeni işe alımları durdurmak (yüzde 35) olduğu görülüyor.
Şirketlerin COVID-19 salgınından sonraki dönemle rekabet güçlerini korumak için atacağı adımlar arasında maliyet optimizasyonu, iş modeli değerlendirmesi ve adaptasyon, yetenek geliştirme ve yetenek kazanımı, maliyetleri hükümet politikalarıyla uyumlu hale getirme ve yeni segmentlere odaklanma yer alıyor.
COVID-19 salgını sırasında Türk şirketlerinin temel kaygısının, insana değer vermenin öncelikli olduğu noktada iletişim, iş güvenliği, liderlik yetkinliği ve şirket politikalarına uyum olduğu görülüyor.
Ankete katılan tüm ülkeler genelinde salgının etkileri konusundaki yaygın kanıların ekonomik daralma, gelir kaybı, tüketici davranışlarındaki değişim, azalan finansal likidite, azalan alım gücü, müşteri risklerini üstlenme, dijital platformlara olan ilginin artmasıyla fiziksel ticaret etkinliklerinin azalması, istihdam, ihracat ve vergilere yönelik politika kısıtlamaları ile lojistik kısıtlamaları nedeniyle azalan siparişler olduğu görülüyor.
(Haber Merkezi)
Dünyanın önde gelen küresel işgücü çözümleri şirketi ManpowerGroup, “Güneydoğu Avrupa'da COVID-19 İş Dünyasını Nasıl Etkiledi Anketi”nin[1] sonuçlarını yayınladı. Türkiye'den 158 işverenin de dahil olduğu, yönetici pozisyonlarından 1.100'ün üzerinde katılımcıyla gerçekleşen anket, iş liderlerinin zorlu koşullar altında işlerinin geleceğine dair beklentilerini ve önceliklerini ortaya koyuyor.
Anketten elde edilen önemli bulgular şöyle sıralanıyor:
Türk işverenlerin yaklaşık yarısı (yüzde 47), salgın sonrası iş normallere dönüşün 6 ila 12 aylık bir süre alacağını öngörüyor.
Türkiye'deki çoğu şirket COVID-19 salgınının etkileri karşısında teknolojik, dijital dönüşüm ve diğer yatırım harcamalarında gecikme olacağı öngörüsüyle çalışan sayısını korumaya (yüzde 55,8) ve harcama kontrolü önlemlerine (yüzde 23,4) başvurmayı düşünüyor.
Şirketlerin COVID-19 salgınının doğrudan etkilerine ilişkin önceliğinin çalışan sayısını kısıtlamak (yüzde 41) ve yeni işe alımları durdurmak (yüzde 35) olduğu görülüyor.
Şirketlerin COVID-19 salgınından sonraki dönemle rekabet güçlerini korumak için atacağı adımlar arasında maliyet optimizasyonu, iş modeli değerlendirmesi ve adaptasyon, yetenek geliştirme ve yetenek kazanımı, maliyetleri hükümet politikalarıyla uyumlu hale getirme ve yeni segmentlere odaklanma yer alıyor.
COVID-19 salgını sırasında Türk şirketlerinin temel kaygısının, insana değer vermenin öncelikli olduğu noktada iletişim, iş güvenliği, liderlik yetkinliği ve şirket politikalarına uyum olduğu görülüyor.
Ankete katılan tüm ülkeler genelinde salgının etkileri konusundaki yaygın kanıların ekonomik daralma, gelir kaybı, tüketici davranışlarındaki değişim, azalan finansal likidite, azalan alım gücü, müşteri risklerini üstlenme, dijital platformlara olan ilginin artmasıyla fiziksel ticaret etkinliklerinin azalması, istihdam, ihracat ve vergilere yönelik politika kısıtlamaları ile lojistik kısıtlamaları nedeniyle azalan siparişler olduğu görülüyor.
(Haber Merkezi)
