Baba Mutlu İse

Babalar, hayatta her seyini verdigi evladının ayakta kaldıgını görmek ister. Babalarının oyunlarını büken yalnızca evlatlarıdır. Babalar sadece evlatlarının gelecegi için gözyası dökerler . Yemez yedirir, içmez içirir. Bin bir zorluklarla her türlü engellere karsı korur. Hayatın acımasız disleri arasında bir filiz yetiştirmeye çalısır. Aldıgın maasın yarısını egitim masrafına ayır. Gününü doldurur, hayattan tat almaya vakit bulamaz , bu açıgı evlat tadıyla doldurmaya çalışır Hasret ve özlemle yolunu bekler. Egitim hayatı bitince mutlu bir kapı aralamasını beklersin. Her seyini yoluna serdigin en kıymetli varlıgının, Kalemden baska tutunacak bir dayanagı yoktur. Yasam sevinçleri yavrularının as ve is bulmasına baglıdır. Kendileri için istemedikleri her güzelligi evlatları için isterler. Bilirler ki, dünyadaki en büyük emelleri basarılı bir evlattır. Kendileri kuru ekmegi sogan ile tatlandırır, evladına ise tacı layık görürler. Günümüzde en büyük kaygı, is ve as kaygısıdır. Bir milleti yedi düvel yıkamadı, as ve is kaygısı yıktı. Ýnsanlar evlatlarını doyasıya sarılamamakta… Onların iyi evlat olması, çalıskan ögrenci olmasına endekslidir. Babalar biliyor ki mutlu gelecek kaliteli eğitimden geçmektedir. Anlayıslar, fikirler degismekte… Dün farklı kaygılar yasanıyorken, Bugün kaygılar çesitlendi, renklendi. Baba, kendisinden kopuk bir evlada kahrolmakta… Tahsil hayatı bitmis, is bulamayan evladının ardından sessizce aglamakta.