Menfaatin ön sırada bilet bulduğu bir düzende, hakikati dile getirenler değil, pohpohlayanlar el üstünde tutuluyor.
Biz görevimizi biliriz.
Saygı sınırını aşmadan, gördüğümüzü söyler, bildiğimizi yazarız. Çünkü tarafımız bellidir!.
Hatayspor formasının değerini bilenler için kimseye minnet borcumuz
Malum, transfer yasağı nedeniyle Hatayspor tarihinde ilk kez sezona transfer yapamadan giriyor.
Kulübün maddi imkânsızlıkları, sözleşmesinde opsiyon bulunan oyuncuları dahi takımda tutmaya yetmedi.
Öylesine derin bir kriz ki bu; Hatayspor, yeni sezon hazırlıklarına adeta yoklukla başladı!
Kamp kadrosuna 35 oyuncu davet edildi; kadro kalabalık ama içerik zayıf.
Elbette sevindirici bir gelişme var!
İlk kez bu kadar fazla altyapı oyuncusu kampa çağrıldı!.
Ancak bu çağrının arkasında planlı bir vizyon değil, zorunluluk yatıyor!.
Daha önemlisi; takımın omurgasını oluşturması gereken yabancı oyuncular kampa hâlâ katılmadı..
Üstelik takımda hâlihazırda Trendyol 1. Lig’in izin verdiği 8 yabancı sınırının üzerinde yabancı futbolcu bulunuyor.
Geçtiğimiz sezonun sonunda teknik direktör Murat Şahin iyimser bir tablo çizmişti.
Ancak ben aynı iyimserliği paylaşamıyorum.
Mevcut kadronun kalitesi ve derinliği ortada.
Nasıl ki altyapıdan oyuncular mecburiyetten kampa alındıysa, sezon da bu oyuncularla mecburen geçirilecek gibi görünüyor.
Bari çıkıp da kimse “şampiyonluk hedefimiz var” demesin!
Eğer gerçekçi bir açıklama yapılacaksa;
"Önceliğimiz ligde kalmak" denilsin, işte o zaman ayakta alkışlarım!
Zira 5 takımın küme düşeceği Trendyol 1. Lig’de, dev bütçeli rakipler karşısında zirve mücadelesi vermek, hayalcilikten öteye geçemez.
Yeni sezonda Hatayspor’un ligde kalması, adeta şampiyonluk kadar değerlidir.
Ancak beni asıl endişelendiren konu!!
Takımın borç yükü…
Mevcut borcun üzerine yeni borçlar eklenir, FİFA’ya yeni dosyalar taşınırsa;
Hatayspor’un 1. Lig’e eksi puanla başlama riski dahi var!
Böyle bir tehlike var mı, yok mu?
Bilmiyoruz!. Çünkü yönetim bu konuda suskun!.
Hatayspor, tarihinin en çetin dönemlerinden geçiyor.
Bu süreçte yapılan her yanlış; sadece bugüne değil, geçmişe ve geleceğe de ihanettir.
Yıllardır bazı yöneticilerde doğrular değil, yanlışlar; değerler değil, çıkarlar ön plana çıktı!.
Sorgulamayanlar kadar, bu tabloya göz yumanlar da bundan sorumludur.
Bu yazdıklarım yalnızca bir kişiye, bir döneme ya da bir yönetime değil;
Her fırsatı kendine yontan, makamı menfaat kapısı gören herkese yönelik bir eleştiridir.
Çünkü biz biliriz ki:
Yiğidi öldürmeden hakkını teslim etmek bir erdemdir.
Ama ne yazık ki bu devirde, adalet de asalet de yalnızca birer ütopya…
Unutmayın;
Paranın döngüsünün, insanın kan dolaşımından kıymetli görüldüğü bir çağda; vicdanı diri tutmak, en büyük dirençtir..
