Bir fiziksel bağımlılık olmamakla birlikte televizyon izlenmesi, kendimizi kandırmaktan başka bir şey değil…
Ve biliyor muyuz ki kötü beslenme, psikolojik sorunlar televizyon bağımlılığını tetikleyen unsurlardır.
Akşamları hangi kanalda düzgün bir yayın var? Televizyondaki kültür, sanat, edebiyat programları sayısı abuk sabuk dizilerin onda biri kadar bile olmayan programlar… Eğitici öğretici programların yapılmamasının bir sebebi var mıdır sizce? Varsa da nedir? Dizilerdeki karakterlerin rollerinin ana unsurları hep entrika, hırs, aldatma, kolay kazanmak, cazibeli bir hayat vs. En büyük reytingleri alarak, en çok paraların döndüğü sektör… Duygu sömürüsü… Bunları izleyen ergen çocuklarımızın bilinçaltını hiç ciddiye alıyor muyuz? Gerçekten onların o dizileri ‘sadece’ izlediğini mi düşünüyoruz? Bunu bir de öğretmenlerine bir sorun! Sorun lütfen! Ama benim çocuğum yapmaz düşüncesiyle gitmeyin. Bir de o emektarlardan dinleyin… Öyle sadece öğle tatilinde gidip çocuğuma yemeğini yedirdim demekle olmuyor. O bizim görevimiz zaten. O arkadaş kurbanı, bu arkadaş kurbanı oldu demek değil, ‘Bu çocuklar nasıl bu hale geldi?’ diye önce kendimize sormalıyız. Biz anneler bilinçlenmediğimiz sürece çocuklarımıza asla maneviyatı, merhamet ve vicdanla, emekle kazanmayı, adaletli harcamayı öğretemeyeceğiz. Şikâyetçiyiz, artık büyüklere saygı yok, sevgi yok, dinlemek yok vs. Çocuklara kızıyoruz, yok küfür ediyor, yok küçük yaşta sigara alkol vs. Bunun sorumlusu çocuk mu? Soruyorum… Kesinlikle değil! Çocuk temiz bir tarladır, ona ne ekilirse o biçilir. Önce biz büyükler kendimize bakacağız. Yaşantımıza, konuşmamıza, hal ve hareketlerimize… Biz ekranlara yapışıp çocuklarımızla ilgilenmezsek sadece sevgiyi, saygıyı değil onları da kaybedeceğiz…
Ve biliyor muyuz ki kötü beslenme, psikolojik sorunlar televizyon bağımlılığını tetikleyen unsurlardır.
Akşamları hangi kanalda düzgün bir yayın var? Televizyondaki kültür, sanat, edebiyat programları sayısı abuk sabuk dizilerin onda biri kadar bile olmayan programlar… Eğitici öğretici programların yapılmamasının bir sebebi var mıdır sizce? Varsa da nedir? Dizilerdeki karakterlerin rollerinin ana unsurları hep entrika, hırs, aldatma, kolay kazanmak, cazibeli bir hayat vs. En büyük reytingleri alarak, en çok paraların döndüğü sektör… Duygu sömürüsü… Bunları izleyen ergen çocuklarımızın bilinçaltını hiç ciddiye alıyor muyuz? Gerçekten onların o dizileri ‘sadece’ izlediğini mi düşünüyoruz? Bunu bir de öğretmenlerine bir sorun! Sorun lütfen! Ama benim çocuğum yapmaz düşüncesiyle gitmeyin. Bir de o emektarlardan dinleyin… Öyle sadece öğle tatilinde gidip çocuğuma yemeğini yedirdim demekle olmuyor. O bizim görevimiz zaten. O arkadaş kurbanı, bu arkadaş kurbanı oldu demek değil, ‘Bu çocuklar nasıl bu hale geldi?’ diye önce kendimize sormalıyız. Biz anneler bilinçlenmediğimiz sürece çocuklarımıza asla maneviyatı, merhamet ve vicdanla, emekle kazanmayı, adaletli harcamayı öğretemeyeceğiz. Şikâyetçiyiz, artık büyüklere saygı yok, sevgi yok, dinlemek yok vs. Çocuklara kızıyoruz, yok küfür ediyor, yok küçük yaşta sigara alkol vs. Bunun sorumlusu çocuk mu? Soruyorum… Kesinlikle değil! Çocuk temiz bir tarladır, ona ne ekilirse o biçilir. Önce biz büyükler kendimize bakacağız. Yaşantımıza, konuşmamıza, hal ve hareketlerimize… Biz ekranlara yapışıp çocuklarımızla ilgilenmezsek sadece sevgiyi, saygıyı değil onları da kaybedeceğiz…
