İman etmeyen insanlar da zaman zaman küçük zorluk zamanlarında itaat gösterebilirler. Zorluklara rağmen kayıtsız-sartsız ortaya konan itaat ise, müminlere has bir özelliktir. Ýtaatin her türlü sartta, her türlü zorlukta kayıtsız-sartsız uygulanması gerekir. Kuran’da peygamber dönemindeki münafıkların Allah yolunda girisilecek mücadeleyi zor görerek geride kaldıkları bildirilir:
Hafif ve agır savasa kusanıp çıkın ve Allah yolunda mallarınızla ve canlarınızla cihad edin. Eger
bilirseniz; bu sizin için daha hayırlıdır. Eger yakın bir yarar ve orta bir sefer olsaydı; onlar mutlaka seni izlerlerdi. Ama zorluk onlara uzak geldi. “Eger güç yetirseydik muhakkak seninle birlikte (savasa)
çıkardık.” diye sana Allah adına yemin edecekler. Kendi nefislerini helaka sürüklüyorlar. Allah onların
gerçekten yalan söylediklerini biliyor. (Tevbe Suresi,41-42) Bir grubun da, “Onlardan bir topluluk da: “Gerçekten evlerimiz açıktır” diye Peygamberden izin istiyordu; oysa onlar(ın evleri) açık degildi. Onlar yalnızca kaçmak istiyorlardı.” (Ahzab Suresi, 13) ayetinde bildirildigi gibi, ailelerini bahane ederek itaat etmedikleri bildirilmektedir.
