İnsan, bilimsel anlamda diğerlerinden pek de farklı olmayan, ancak insanlarca “zeki” addedilen canlıdır. Düşünmek yalnızca bize kısmetmiş gibi davranıyoruz, hatta trilyonlarca dolar harcayarak dış uzayda zeki canlılar(aslında insana benzer varlıklar) arıyoruz. Ne yazık ki uzay araştırmaları da, insanlık da büyük bir kerizliğin baş rollerindeler. İnsan diğer canlılardan zeki olmadığı gibi, uzayda zeka aramak da kendimizi dışarıda görmeyi istemekten başka bir şey değil.
İnsan olmak zeka, fiziksel varlık, soyluluk vb. şeylerden kaynaklanmaz. İnsan olmak tek belirgin farkımız olan “iletişim”den gelir. İnsan olmak birbirine bağlanmaktır. İnsan adını verdiğimiz canlılar birbirini anlamak ve iletişim kurmakta uzmanlaşmıştır. İnsan, öncelikle iletişim kuran canlıdır. Bir fark aranıyorsa, bu birbirimizi daha çok anlamak ve daha çok dayanışmakta görülebilir. Her ne kadar teknolojik gelişmeler insanın emeğine ve kendine yabancılaşmayı getirmiş olsa da, art zamanlı çalışmalar ve felsefe sayesinde insanın özündeki anlayışı sorgulayabiliyoruz. Bak: dmy.info/yabancilasma-nedir
İnsanın özü birbirine dikkat etmek, anlamak ve işbirliği yapmaktır. Vahşi yaşamda birbirimizle savaşıp kısa hayatlar sürmek yerine birlik olup birlikte uzun hayatlar sürmektir. Çocukları doğaya salmak değil, 20 yıl eğiterek ve ömür boyu yanında olarak geliştirmektir. Yazıyı icat edip kendimizden sonrakilere bir şeyler aktarabilmektir. Kendi güvenliğini bir kenara bırakıp bunu sağlaması için başkasına güvenmektir. Bunlar gibi nitelikler sonucunda en baştaki doğa durumundan soyutlanmış, canlılığın temel koşulları yerine kendi koyduğumuz kurallar ile yaşamaya başlamışızdır. Bugün insan olmak yegane zeki varlık olmak ise, gözden kaçırdığımız bazı şeyler var demektir.
İnsan neden tek olsun ki? Bir kişi diğerlerinden daha üstün, yaşamaya daha layık olabilir mi? İnsan olmanın en yaygın tanımı bu soru ile garip bir hal alıyor. Bazı insanların, yönetici, üst bir konumu var. Ancak bunun da birlikten geldiğini ve yalnızca iş bölümünün bir parçası olduğunu unutmamak gerekir. İnsan olmak hayatın bu tarafını idame ettirmektir. Diğer parçalardan yüksek bir konumu değil, ancak bir yönetici gibi idari vasıfları söz konusu olabilir. Yönetici, iyi bildiği ve bilgileri bir araya getirebildiği için insan gibi bir konuma sahiptir. Diğerlerini yönlendirir ancak bu grubun iyiliği içindir. Bu yüzden diğer üyeler ona uymaya hazırdır. Bugün yöneticinin geldiği yeri unutması, yani insanın dayanışma temelini görmezden gelmesi söz konusudur. İnsan olmak birbirini anlamak ve ötekini dikkate almak iken, kendi oluşturduğumuz düzende bunu silikleştirmiş bulunuyoruz.
insan olmakİnsan olmak biz olmaktır. İnsan olmak anlamaya çalışmaktır. Birbirimize destek olduğumuz için insan niteliklerine sahibiz. Zekaya ve kültüre dair ne varsa bizden öncekilerin bize aktarımlarıdır. Birey toplumun bir ürünüdür. İnsanlık dediğimiz, büyük doğa sistemindeki bir alt sistemdir. Binlerce yıldır bizden öncekilerin yaptığı gibi, aktarmak ve büyük insan birliğine katkı yapmaktır. İnsan olmak doğada veyahut insanlar arasında tek başına olmaz. Diğerleri ile anlam kazanır. En iyi veya en kötü eylemler değerlerini insanlık bütününe katkımızdan alır. Herhangi bir şeyi değerli kılan çevresidir. Hayatımızdaki tüm eylemlerin bir şekilde başkasına bağlandığını, birilerinin katkıları sayesinde başarıya ulaştığını nazara alırsak insan olmanın birlik olma anlamını anlayabiliriz.
İnsan olmak zeka, fiziksel varlık, soyluluk vb. şeylerden kaynaklanmaz. İnsan olmak tek belirgin farkımız olan “iletişim”den gelir. İnsan olmak birbirine bağlanmaktır. İnsan adını verdiğimiz canlılar birbirini anlamak ve iletişim kurmakta uzmanlaşmıştır. İnsan, öncelikle iletişim kuran canlıdır. Bir fark aranıyorsa, bu birbirimizi daha çok anlamak ve daha çok dayanışmakta görülebilir. Her ne kadar teknolojik gelişmeler insanın emeğine ve kendine yabancılaşmayı getirmiş olsa da, art zamanlı çalışmalar ve felsefe sayesinde insanın özündeki anlayışı sorgulayabiliyoruz. Bak: dmy.info/yabancilasma-nedir
İnsanın özü birbirine dikkat etmek, anlamak ve işbirliği yapmaktır. Vahşi yaşamda birbirimizle savaşıp kısa hayatlar sürmek yerine birlik olup birlikte uzun hayatlar sürmektir. Çocukları doğaya salmak değil, 20 yıl eğiterek ve ömür boyu yanında olarak geliştirmektir. Yazıyı icat edip kendimizden sonrakilere bir şeyler aktarabilmektir. Kendi güvenliğini bir kenara bırakıp bunu sağlaması için başkasına güvenmektir. Bunlar gibi nitelikler sonucunda en baştaki doğa durumundan soyutlanmış, canlılığın temel koşulları yerine kendi koyduğumuz kurallar ile yaşamaya başlamışızdır. Bugün insan olmak yegane zeki varlık olmak ise, gözden kaçırdığımız bazı şeyler var demektir.
İnsan neden tek olsun ki? Bir kişi diğerlerinden daha üstün, yaşamaya daha layık olabilir mi? İnsan olmanın en yaygın tanımı bu soru ile garip bir hal alıyor. Bazı insanların, yönetici, üst bir konumu var. Ancak bunun da birlikten geldiğini ve yalnızca iş bölümünün bir parçası olduğunu unutmamak gerekir. İnsan olmak hayatın bu tarafını idame ettirmektir. Diğer parçalardan yüksek bir konumu değil, ancak bir yönetici gibi idari vasıfları söz konusu olabilir. Yönetici, iyi bildiği ve bilgileri bir araya getirebildiği için insan gibi bir konuma sahiptir. Diğerlerini yönlendirir ancak bu grubun iyiliği içindir. Bu yüzden diğer üyeler ona uymaya hazırdır. Bugün yöneticinin geldiği yeri unutması, yani insanın dayanışma temelini görmezden gelmesi söz konusudur. İnsan olmak birbirini anlamak ve ötekini dikkate almak iken, kendi oluşturduğumuz düzende bunu silikleştirmiş bulunuyoruz.
insan olmakİnsan olmak biz olmaktır. İnsan olmak anlamaya çalışmaktır. Birbirimize destek olduğumuz için insan niteliklerine sahibiz. Zekaya ve kültüre dair ne varsa bizden öncekilerin bize aktarımlarıdır. Birey toplumun bir ürünüdür. İnsanlık dediğimiz, büyük doğa sistemindeki bir alt sistemdir. Binlerce yıldır bizden öncekilerin yaptığı gibi, aktarmak ve büyük insan birliğine katkı yapmaktır. İnsan olmak doğada veyahut insanlar arasında tek başına olmaz. Diğerleri ile anlam kazanır. En iyi veya en kötü eylemler değerlerini insanlık bütününe katkımızdan alır. Herhangi bir şeyi değerli kılan çevresidir. Hayatımızdaki tüm eylemlerin bir şekilde başkasına bağlandığını, birilerinin katkıları sayesinde başarıya ulaştığını nazara alırsak insan olmanın birlik olma anlamını anlayabiliriz.
