Hayat Dediğin

Her yeni gün, bir önceki günün devamı, bir sonraki günün başlangıcıdır. Her yeni günün sabahında gözümüzü açtığımızda, yatağımızdan doğrulmadan, yeni günün aydınlığı içimizi sarar. Esenlik içinde uyanmış isek, var olmanın şuuru ile şükreder, coşku ve bahtiyarlık hissederiz. Yarın, yaşanacak olan hayatımızın ilk günüdür. Her güne bu bilinçle başlamalıyız. Yaşanan olumsuzlukları, karamsarlıkları, üzüntüleri ve beklentilerimizin dışında yaşamış olduklarımızı, dünden bugüne taşımayalım. Unutmamalı ki, kişi yaşamındaki olayları değil, yalnızca onları bertaraf etme ve göğüsleme biçimini değiştirebilir. Bizi mutsuz edecek her ne varsa dünde, yok sayalım, unutalım gitsin. Bütün mutsuz ve umutsuzluklar geride kalsın, dünde kalsın; zira unutabildiğimiz kadar mutlu oluruz. Mutlu olduğumuz kadar hayatın içinde parıldarız. Biz var olduğumuz için yıldızlar parlar. Biz olmazsak yıldızların parıl parıl parlayışı ne işe yarar? Hayat dediğin içinde yaşadığın andır. Sevdiklerinle, dostlarınla, arkadaşlarınla birlikte geçirdiğin zamandır. İnsanlara, doğaya, börtü böceğe, düşküne, muhtaca sevgini vermektir, paylaşmaktır. Dürüst ve samimi övgüyü hiç kimseden esirgememektir. Hiçbir karşılık beklemeden dostça yaklaşmaktır. Eleştirmeden, kınamadan şikayet etmeden kucaklamak, kucaklaşabilmektir.