Psikolog ve Aile Danışmanı Rojin Nazik konu hakkında bilgiler verdi.
Ergenlik dönemi, birçok fiziksel, duygusal ve sosyal değişikliklerle karakterize edilen hassas bir dönemdir. Bu dönemde depresyon, gençler arasında oldukça yaygın bir durumdur. Ergenlik dönemi depresyonu, derin üzüntü, umutsuzluk, ilgisizlik, düşük özsaygı, uyku ve iştah sorunları, enerji eksikliği gibi belirtilerle kendini gösterebilir. Ergenler ayrıca okulda başarısızlık, sosyal izolasyon, aile problemleri, arkadaşlık ilişkilerinde zorluklar veya kimlik arayışı gibi stresli durumlarla başa çıkmakta da zorlanabilirler. Ergenlik dönemi depresyonu, genellikle 13 ila 18 yaşları arasındaki gençlerde görülen bir durumdur, ancak daha genç yaştaki çocuklar ve genç erişkinler de bu durumdan etkilenebilir. Ergenlik dönemi depresyonu herkesi etkileyebilir, ancak şu durumlarda risk daha yüksek olabilir:
ERGENLİK DÖNEMİNDE DEPRESYONUN BİRÇOK SEBEBİ OLABİLİR
Ailede depresyon öyküsü olan bireylerde, ergenlik dönemi depresyonu riski daha yüksek olabilir. Genetik yatkınlık bu durumda önemli bir etkendir. Düşük özsaygı, düşük benlik değeri, mükemmeliyetçilik, aşırı stres, kaygı bozukluğu, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) gibi durumlar ergenlik dönemi depresyonu riskini artırabilir. Ergenlik döneminde yaşanan hormonal değişiklikler, duygusal dalgalanmalara ve depresyon belirtilerinin ortaya çıkmasına katkıda bulunabilir.
Genetik yatkınlık, beyin kimyasındaki değişiklikler, hormonal dalgalanmalar ve yaşam stresleri gibi biyolojik, psikolojik ve sosyal faktörlerin bir kombinasyonu depresyon riskini artırabilir. Aile içi sorunlar, aile içi şiddet, ebeveynlerin boşanması, akademik baskı, akran baskısı, zorlu sosyal ilişkiler veya travmatik olaylar ergenlik döneminde depresyon riskini artırabilir. Kimlik gelişimiyle ilgili zorluklar, cinsel yönelim veya cinsiyet kimliğiyle ilgili kabul görmeme, sosyal olarak kabul edilmeme gibi durumlar ergenlerde depresyona yol açabilir.
Ergenlik dönemi depresyonu, tanınması ve tedavi edilmesi gereken ciddi bir durumdur. Tedavi genellikle psikoterapi (terapi) ve gerektiğinde ilaç tedavisi kombinasyonuyla yapılır. Aile desteği, duygusal destek ve ergenin kendisine güven hissetmesi de önemlidir.
(Haber Merkezi)
ABDULVAHİT GÜRASLAN
