2020 Yılının başlarından beri dünyanın, memleketimizin, insanımızın her şeyini esir alan bir küresel salgın ve Pandemi gündemi..
Halen okullar açılsın mı açılmasın mı? Gibi tartışmaların halen göbeğindeyiz. Yazık! Ve çok üzülüyorum. Bir an önce işimize, gücümüze bakmamız gerektiğini düşünenlerdenim.
Elbette sağlık önemlidir.. Fakat hakikaten artık okullarımıza, geleceğimizi inşa edecek evlatlarımıza sanki hiç Pandemi süreci olmayacakmış gibi, her türlü tedbiri alarak devam etmemiz gerekmez mi? Ki Milli Eğitim Bakanlığı tüm birimleriyle samimiyeti ile ilk günkü aşkla başlamış bile..
Zihin okumalarla, gelecekte şöyle olacak, böyle olacak diyerek topluma korku pompalamakla bir neslin heba olunmasına hep beraber dur! Dememiz gerekmektedir. Koşullar olumsuz olursa zaten, devletin ortak aklı gereğini yapacaktır, bundan da hiç kimsenin şüphesi olmasın.
YAPILMASI GEREKENLER!
- Mutlaka büyük bir badireden, psikolojik travmadan çıkan evlatlarımızın güçlü ve normalleşmenin de ötesinde hak edilen bir seviyeye gelmeleri için mutlaka ama mutlaka Eğitim ve Öğretim camiasının yani “Öğretmenlerimizin de” bir eğitime tabi tutulmalarını öneriyorum.
- Öğretmenlerimiz asli işlerine, mesleklerine odaklanıp, mevcut şartlarla, geleceği belirleyecek nesillere daha maksimum faydayı sağlarız? Duygu ve düşüncesiyle kendilerini mesleklerine tam konsantre etmeleri elzemdir.
- Sosyal medya vb.. bilgi kirliliğinden çıkıp, kaybolan vakitleri öğrencilerimizin lehine ve Büyük, müreffeh Türkiye’mizin çıtasını yukarılara nasıl yükseltiriz? Derdiyle dertlenecek bir bakış açısına, gayretine, çalışmalarına veliler, öğrenciler ve toplumun her kesiminin beklentisi vardır..
Sözün özeti; artık kısır çekişmelerden, kuru laf kalabalığından, yukarıda arz ettiğim üzere anlamsız bilgi kirliliklerinden, algılardan sıyrılıp, herkesin üzerine düşeni yapması gereken bir döneme, zaman dilimine girdik.
Lütfen, “Yok aşı kısırlık yapıyormuş, yok şunu yapıyormuş vb..” ispatı olmayan, nesillerimize, geleceğimize zarar verecek “Düşünce kısırlığı” oluşturacak atmosferden, tartışmalardan şiddetle kaçınmamız gerektiği görüşündeyim.
Biz küresel bir salgın olan AŞI nın aşı olanlar ve olmayanların tartışmasıyla geçirecek kadar vaktimiz olmadığını ifade etmek isterim.
Lütfen, Türkiye’mizin geleceği olan çocuklarımızı düşünüyorsak, çocuklarımızı ihmal etmemek, onları kaybetmemek adına hep beraber aklı selimle, ortak akılla 2021-2022 Eğitim ve Öğretim yılının ve nice yılların, hayırlara ve başarılara dönüşmesi için “Bismillah” deyip çalışmalara her zamankinden daha bir gayretle, azimle başlayalım..
Daha ne bekliyoruz?.. Hürmet ve Muhabbetle..
Halen okullar açılsın mı açılmasın mı? Gibi tartışmaların halen göbeğindeyiz. Yazık! Ve çok üzülüyorum. Bir an önce işimize, gücümüze bakmamız gerektiğini düşünenlerdenim.
Elbette sağlık önemlidir.. Fakat hakikaten artık okullarımıza, geleceğimizi inşa edecek evlatlarımıza sanki hiç Pandemi süreci olmayacakmış gibi, her türlü tedbiri alarak devam etmemiz gerekmez mi? Ki Milli Eğitim Bakanlığı tüm birimleriyle samimiyeti ile ilk günkü aşkla başlamış bile..
Zihin okumalarla, gelecekte şöyle olacak, böyle olacak diyerek topluma korku pompalamakla bir neslin heba olunmasına hep beraber dur! Dememiz gerekmektedir. Koşullar olumsuz olursa zaten, devletin ortak aklı gereğini yapacaktır, bundan da hiç kimsenin şüphesi olmasın.
YAPILMASI GEREKENLER!
- Mutlaka büyük bir badireden, psikolojik travmadan çıkan evlatlarımızın güçlü ve normalleşmenin de ötesinde hak edilen bir seviyeye gelmeleri için mutlaka ama mutlaka Eğitim ve Öğretim camiasının yani “Öğretmenlerimizin de” bir eğitime tabi tutulmalarını öneriyorum.
- Öğretmenlerimiz asli işlerine, mesleklerine odaklanıp, mevcut şartlarla, geleceği belirleyecek nesillere daha maksimum faydayı sağlarız? Duygu ve düşüncesiyle kendilerini mesleklerine tam konsantre etmeleri elzemdir.
- Sosyal medya vb.. bilgi kirliliğinden çıkıp, kaybolan vakitleri öğrencilerimizin lehine ve Büyük, müreffeh Türkiye’mizin çıtasını yukarılara nasıl yükseltiriz? Derdiyle dertlenecek bir bakış açısına, gayretine, çalışmalarına veliler, öğrenciler ve toplumun her kesiminin beklentisi vardır..
Sözün özeti; artık kısır çekişmelerden, kuru laf kalabalığından, yukarıda arz ettiğim üzere anlamsız bilgi kirliliklerinden, algılardan sıyrılıp, herkesin üzerine düşeni yapması gereken bir döneme, zaman dilimine girdik.
Lütfen, “Yok aşı kısırlık yapıyormuş, yok şunu yapıyormuş vb..” ispatı olmayan, nesillerimize, geleceğimize zarar verecek “Düşünce kısırlığı” oluşturacak atmosferden, tartışmalardan şiddetle kaçınmamız gerektiği görüşündeyim.
Biz küresel bir salgın olan AŞI nın aşı olanlar ve olmayanların tartışmasıyla geçirecek kadar vaktimiz olmadığını ifade etmek isterim.
Lütfen, Türkiye’mizin geleceği olan çocuklarımızı düşünüyorsak, çocuklarımızı ihmal etmemek, onları kaybetmemek adına hep beraber aklı selimle, ortak akılla 2021-2022 Eğitim ve Öğretim yılının ve nice yılların, hayırlara ve başarılara dönüşmesi için “Bismillah” deyip çalışmalara her zamankinden daha bir gayretle, azimle başlayalım..
Daha ne bekliyoruz?.. Hürmet ve Muhabbetle..
